Boży Baranek. Pierwsza Komunia Święta. Kazania Komunijne (Częstochowa 2021). Ta publikacja zawiera aż 33 kazania (w dwóch wersjach każde) na uroczystość pierwszej Komunii św. i jej rocznicę. Wszystkie opracowane są wedle tego samego klucza i składają się z trzech części: sytuacja egzystencjalna, refleksja teologiczna i zachęta Komunia św. - najszczęśliwszy dzień w życiu W gronie dzieci z klasy siódmej powstało pytanie: “Kiedy byłem najszczęśliwszy w życiu?”. Marcin, sierota, powiedział: “gdy moja dobra mama żyła”. Kamil: “gdy byłem w Częstochowie”. Bogna: “podczas I Komunii św., bo dobry Bóg wszedł do mego serca z licznymi łaskami”. Dzień I Komunii św. - dzień wielki i szczęśliwy. Dzieci są uroczyście poprowadzone do Kościoła, ładnie ubrane i wtedy do czystych serc, jako Gość, przychodzi Bóg utajony. “Po Komunii św. czuję się jakby mój tatuś tulił mnie w ramionach. Wówczas czuję się taka szczęśliwa, że nie mogę wymówić ani słowa. Ukochany Zbawiciel wie, jak Go kocham” (z listu do papieża Piusa X). Przyjmowanie eucharystii jednak zobowiązuje do czystości serca. Postanówmy sobie: “raczej śmierć niż grzech”. Pewien król wyruszył na wyprawę wojenną. Jadąc na czele swego wojska, zauważył między błotnistym potokiem a sobą małe bielusieńkie zwierzątko, które niespokojnie z piskiem biegało nad brzegiem potoku. Może jest ranne - pomyślał król. Nie, królu - ono nie jest ranne, to gronostaj, nie chce pobrudzić sobie futerka. Woli śmierć od najmniejszego brudu - powiedział służący. Gronostaj nie miał wyjścia - został złapany, schronił się w wyciągniętej dłoni króla. Mówi podanie, że na pamiątkę tego wydarzenia król kazał wyhaftować na swoich ramionach gronostaja z napisem: “Raczej śmierć niż zmaza”. I ty otrzymałeś od Boga szatę łaski uświęcającej. “Raczej śmierć... - tak mówił królewicz Kazimierz. Dziecko po to, aby żyć Chrystusem Eucharystycznym, brać czynny udział we Mszy św. (bo do tego ma prawo z powodu chrztu), po to jest ochrzczone. Chrzest to nie koniec to początek drogi chrześcijańskiej. W pewnym kościele we Francji dzieci przystępowały do I Komunii św. Za nimi klęczeli ich rodzice. Pewna matka wzruszona tuli dziecko do serca po przyjęciu Komunii, daje mu wstążeczkę i mówi: “Pamiętaj dziecko drogie, abyś całe życie pozostało takie, jakie teraz jesteś, abyś duszy nie splamiło”. Dziecko ucałowało ręce matki, wstążeczkę schowało, słowa zapamiętało. Upłynęło lata. Wybuchła wojna. To samo dziecko, teraz już śmiertelnie ranny żołnierz na froncie, odprawia ostatnią spowiedź. Wyjmuje z plecaka wstążeczkę otrzymaną od matki i mówi: “Ja całe życie pozostałem czysty, jak ta wstążeczka”. Matka, gdy o tym się dowiedziała, zapłakała i rzekła: “Wielkiego Boże dałeś mi syna”. Tego życzę i Wam, drodzy Rodzicie. A wy dzieci - pozostańcie czyste. Amen.
Przed rokiem w tym Kościele, pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krośniewicach, przeżywaliśmy wielką uroczystość Pierwszej Komunii Świętej. Pamiętamy ten dzień bardzo dobrze i bardzo mile wspominamy. Wówczas na początku Mszy świętej z prośbą o udzielenie nam komunii świętej, w naszym imieniu, zwracali
Autor: Dziekan Ludwig Gschwind w Balzhausen Jezus mówi: Przyjdź! Drogie pierwszokomunijne dzieci! Drodzy bracia i siostry! Niewiele dni w życiu chrześcijanina jest tak ważnych jak Biała Niedziela, dzień Pierwszej Komunii Św. Apostołowie wędrowali z Jezusem przez Galileę i Judeę przez obszar Samarytan i Dekapolu, aż przyszła ostatnia godzina Wieczerzy Pańskiej. Wtedy po raz pierwszy usłyszeli oni słowa : „Bierzcie i jedzcie! To jest ciało moje. Bierzcie i pijcie! To jest moja krew”. Apostołowie byli też przy tym, kiedy Jezus nakarmił 5 chlebami i 2 rybami rzesze ludzi. Wówczas ludzie chcieli obwołać Jezusa królem. Byli też świadkami, kiedy Jezus w synagodze Kafarnaum powiedział; „Ten chleb, który Ja wam dam jest ciałem dla życia świata. Kto moje ciało spożywa i moją krew pije, ten ma życie wieczne a Ja go wskrzeszę w Dniu ostatecznym”. Wtedy ludzie odeszli. Wtedy nie chcieli Jezusa już obwoływać królem. Pozostali tylko apostołowie. Jezus nie chce ich zatrzymywać. On tylko pyta: „Czy wy też chcecie odejść?” Na to odpowiada Piotr: „Panie do kogo mamy pójść?” My wierzymy, że Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego”. Ponieważ apostołowie wierzyli, dlatego mogli wziąć udział w Wieczerzy Pańskiej. Wielki Czwartek był ich „Białą Niedzielą.” Oni byli pierwszymi, którzy przyjęli I Komunię Świętą. Przyjdź tu do mnie! Słowo „Przyjdź” odgrywało w życiu apostołów bardzo ważna rolę. Jezus mówił: „Przyjdź!” i Piotr razem z Andrzejem opuszczają łódź rybacką. Począwszy od tego dnia szli oni za Jezusem. Tak było też z Janem i Jakubem. „Przyjdź” powiedział Jezus do Mateusza i on także opuścił urząd celnika i poszedł za Jezusem. Tak było z każdym z tych Dwunastu. Słowo „Przyjdź” odgrywa też ważną rolę w życiu każdego ochrzczonego. „Przyjdź” – mówi Jezus przy chrzcie świętym. „Przyjdź tu do mnie i idź ze mną.” Kto przychodzi do Jezusa, kto z Jezusem idzie, ten jak apostołowie może słuchać słowa Jezusa, ten może też przeżyć cuda Jezusa, ten może rozpoznać, że jest niebo. Nie wszyscy do których Jezus powiedział: „Przyjdź do mnie! Przyjdź i idź ze mną!”- zaproszenie to przyjęło. Oni odpowiedzieli Jezusowi: „My nie mamy czasu”, „My nie mamy ochoty”, „My mamy coś innego do zrobienia, niż z Tobą iść”. Jezus patrzy za nimi smutny: za bogatym młodzieńcem, za trędowatym, którego On uzdrowił. „Przyjdź tu do mnie. Przyjdź i idź ze mną” to możemy powiedzieć w Białą Niedzielę. To jest słowo Jezusa do naszych przyjmujących dzisiaj I Komunię św. To jest słowo Jezusa do każdego z nas. Jezus mówił: Przyjdź do mnie, bym mógł przebaczyć ci twoje grzechy. W każdej spowiedzi św. możemy spotkać Zbawiciela. Wprawdzie kapłan mówi słowa: „Ja odpuszczam ci twoje grzechy” – ale to jest Jezus, który tu działa. Nie inaczej jest też podczas mszy św. Kapłan podczas Przemienienia wypowiada słowa, ale to Jezus zamienia chleb w swoje święte ciało i wino w swoją świętą krew. Przy przyjmowaniu komunii św. kapłan mówi: „Ciało Chrystusa” , a my odpowiadamy „Amen”. To Amen oznacza nic innego jak „Zbawicielu, ja w Ciebie wierzę”. Przyjdź, zostań przy mnie! Drogie dzieci pierwszokomunijne! Jezus mówi dzisiaj do was: „Przyjdź tu do mnie! Przyjdź, idź ze mną!” I do tego dodaje: „Przyjdź, zostań przy mnie!”. Chcemy pozostać przy Jezusie – jak to zrobić? Musimy po prostu być Jemu wierni. Zatem musimy o Nim myśleć. Myślimy wtedy, kiedy się modlimy. Niech nie będzie żadnego dnia bez modlitwy porannej. Żadnego dnia bez modlitwy wieczornej. Żadnego dnia bez modlitwy przy stole. Kiedy dzisiaj, w Białą Niedzielę usiądziecie do posiłku przy stole, niech nie zabraknie tam modlitwy. Pozostać z Jezusem to znaczy tez szukać Jego bliskości. Będąc w drodze , na wycieczce, możecie zrobić przerwę i w kościele odwiedzić Zbawiciela w sakramencie utajonego. Możecie też w dzień powszedni przyjść na mszę św. , wielką radość Jezusowi sprawicie. Pozostać przy Jezusie znaczy być Jemu wiernym. On czeka na ciebie w każdą niedzielę. Chce ci dać na twoją drogę dobre słowo. On chce w każdą niedzielę przyjść do twojego serca i obdarować ciebie swoją łaską. Każdej niedzieli chce On dać ci na drogę swoje błogosławieństwo. Drodzy bracia i siostry! Jezus dzisiaj woła nas wszystkich na nowo: „Przyjdź tu do mnie! Przyjdź, idź ze mną!, Przyjdź, pozostań przy mnie!” Taki dzień jest wielkim darem. Taki dzień pozwala nam przemyśleć nasze życie. Przypomina nam o odpowiedzialności za nasze dzieci i ich przyszłość. Pomóżmy tym dzieciom, by one słuchały słów Jezusa, by szukały Jego bliskości, by pozostały w Jego miłości. One są zdane na nas, na naszą pomoc i wsparcie, na każdego z nas. O tym nie możemy zapomnieć. Amen.
\n \n \nhomilia na i komunię świętą

W dniu tak wyjątkowego święta. niech radością błyszczą Twe oczęta, niech uśmiech na twarzyczce gości, nie smuć się, miej wiele radości. Odkrywaj świat z zaciekawieniem, zamęczaj wszystkich o nim mówieniem, poznawaj nowe dzieciaki, kochaj wszystkie zwierzaki. W każdej chwili, zawsze, wszędzie,

Święto ofiarowania Pańskiego; (Ml 3, 1-4); (Ps 24, 7-8. 9-10); (Hbr 2, 14-18); Aklamacja (Łk 2, 32); (Łk 2,22-40); Winnica 2 lutego 2022. Czytaj dalej Świątynia bez Boga 4. Niedziela Zwykła, C; (Jr 1, 4-5. 17-19); (Ps 71 (70), 1-2. 3-4a. 5-6b. 15ab i 17); (1 Kor 12, 31 – 13, 13); Aklamacja (Łk 4, 18); (Łk 4, 21-30); Winnica 30 stycznia 2022. Czytaj dalej Wysokie mniemanie 2. Niedziela Zwykła, C; (Iz 62, 1-5); (Ps 96 (95), 1-2a. 2b-3. 7-8. 9 i 10ac); (1 Kor 12, 4-11); Aklamacja (2 Tes 2, 14); (J 2, 1-11); Winnica 16 stycznia 2022. Czytaj dalej Złoty czterdzieści Niedziela Chrztu Pańskiego, C; (Iz 40, 1-5. 9-11); (Ps 104 (103), 1-2a. 3b-4. 24-25. 27-28. 29b-30); (Tt 2, 11-14; 3, 4-7); Aklamacja (Łk 3, 16); (Łk 3, Winnica 9 stycznia 2022. Czytaj dalej Nie przeginaj Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi; (Lb 6,22-27); (Ps 67,2-3,5 i 8); (Ga 4,4-7); Aklamacja (Hbr 1,1-2); (Łk 2,16-21); Winnica 1 stycznia 2022. Czytaj dalej Pokój za wszelką cenę?
HOMÍLIA NA 22. NOVEMBRA, PAMIATKA SVÄTEJ CECÍLIE, PANNY, MUČERNICE. TÉMA: Meditácia o konci času. OD: Fr. Diotacious Chikontwe
Rok: 1987 Autor: Jan Paweł II (od 1978)Jan Paweł IIPielgrzymka do Ojczyzny 1987 Homilia w czasie Mszy Św. połączonej z udzieleniem I Komunii 13 czerwca 1987 1. „Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki” (J 6, Dziś dane mi jest stanąć w pośrodku Kościoła, który znajduje się w wielkim mieście Łodzi. W imię Eucharystii, która jest chlebem żywota, pozdrawiam ten Kościół, miasto i diecezję. Pozdrawiam was wszystkich, drodzy bracia i siostry, którzy przy tylu warsztatach pracy przemysłowej zarabiacie na chleb powszedni. Pozdrawiam również pracowników naukowych i dydaktycznych wszystkich wyższych uczelni i szkół wraz z rzeszą młodzieży akademickiej i szkolnej. Was wszystkich, synów i córki Kościoła, którzy przyjmujecie Chrystusa jako chleb życia wiecznego. Oto On, Chrystus, „jako arcykapłan dóbr przyszłych… przez swoją własną krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie” ( 9,11-12 ). Eucharystia jest sakramentem naszego Odkupienia. Pozdrawiam was w imię Eucharystii, z której buduje się Kościół jako Ciało Chrystusa: wspólnota odkupionych w Chrystusie. Pozdrawiam pasterza waszego Kościoła wraz z biskupami pomocniczymi. Pozdrawiam biskupa seniora, kapitułę katedralną, duchowieństwo diecezjalne i zakonne, wszystkie żeńskie wspólnoty zakonne, seminarium duchowne, seminarium ojców franciszkanów konwentualnych wraz z kardynałami i biskupami z całej Polski. Pozdrawiam także duchowieństwo i wiernych przybyłych z archidiecezji wrocławskiej i poznańskiej, z diecezji kieleckiej, płockiej, sandomiersko-radomskiej i włocławskiej. W szczególny sposób pozdrawiam kapłanów, którzy są szafarzami Eucharystii pośród was. 2. A teraz moje najszczególniejsze pozdrowienie kieruje się do łódzkich rodzin z tego miasta i całej diecezji. Nasze dzisiejsze spotkanie, związane z pierwszą Komunią świętą waszych dzieci, jest wielkim świętem chrześcijańskich rodzin. Zawsze tak było w naszej polskiej tradycji, która od tysiąca lat ukształtowała się na tej ziemi jako tradycja chrześcijańska. Rodzina zawsze była – i nadal pozostaje tym ludzkim środowiskiem, pierwszym i podstawowym, do którego Bóg przychodzi przez wielkie sakramenty naszej wiary, poczynając od chrztu świętego. Małżonkowie, którzy dają ludzkie życie swoim dzieciom tu na ziemi, zapraszają do ich serc, do całej swojej wspólnoty, Dawcę życia wiecznego. W ten sposób coraz nowe pokolenia wędrują poprzez tę ziemię do Domu Ojca, podobnie jak niegdyś wędrował lud Starego Przymierza poprzez pustynię do ziemi obiecanej. A Bóg karmił ich manną z nieba, bo pustynia nie mogła ich wyżywić. Na tej drodze pokoleń – na drodze każdej rodziny – do Domu Ojca, pierwsza Komunia święta jest dniem szczególnym. Wyrażam serdeczną radość, że na szlaku Kongresu Eucharystycznego w Polsce mogę dzień taki przeżyć wraz z wami, w Łodzi. 3. Zwracam się teraz do was, drogie dzieci, dziewczynki i chłopcy, którzy dziś po raz pierwszy macie przyjąć do waszych serc Pana Jezusa jako pokarm wiecznego zbawienia. Dzisiaj, gdy wasze dziecięce usta rozchylą się, aby przyjąć białą postać chleba, kapłan wypowie słowa: „Ciało Chrystusa”, a każdy i każda z was odpowie: „Amen”. „Amen” – to znaczy: „wierzę”, „przyjmuję z wiarą”. Sprawując Eucharystię, sprawujemy wielką tajemnicę wiary. I oto wy – mali chrześcijanie, dojrzeliście już do tego, aby w tej tajemnicy uczestniczyć w pełni. Komunia święta – to właśnie pełne uczestniczenie w Eucharystii, w Ofierze Chrystusa i Kościoła. Ta Ofiara została ustanowiona przez Pana Jezusa w tym także celu, aby być naszym duchowym pokarmem. Pamiętacie, jak Pan Jezus powiedział do apostołów podczas Ostatniej Wieczerzy; powiedział – naprzód nad chlebem: „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane” (Łk 22,19). A później nad kielichem pełnym wina powiedział: „To jest moja Krew… która za was i za wielu będzie przelana” (por. Łk 22,20). Kiedy to mówił, miał przed oczyma swoją śmierć na krzyżu. To właśnie na krzyżu wypełniły się te słowa – raz jeden i na całą wieczność: Ciało Chrystusa zostało wydane na ofiarę, a była to ofiara krwawa; Krew została przelana… dla nas i dla naszego wiecznego zbawienia. 4. To stało się raz jeden jedyny na Kalwarii, w Wielki Piątek. W wieczerniku jednakże to, co miało się dokonać w Wielki Piątek, Pan Jezus ustanowił Najświętszym Sakramentem Kościoła pod postacią chleba i wina. Gdy więc krwawa Ofiara na krzyżu dokonała się raz i na zawsze, sakrament tejże Ofiary pod postacią chleba i wina ma się spełniać w Kościele stale, z dnia na dzień, i z pokolenia na pokolenie. Pan Jezus powiedział do apostołów w Wieczerniku: „To czyńcie na moją pamiątkę!” (Łk 22,19). „To czyńcie” – to znaczy: powtarzajcie i odnawiajcie Ofiarę mego Ciała i Krwi pod postaciami chleba i wina. Dlaczego zaś chleb i wino? Ażeby Ciało i Krew Chrystusa mogły być naszym pokarmem. Chleb służy człowiekowi za pokarm, a wino jest napojem – zwłaszcza w krajach południowych – tam, gdzie Pan Jezus żył i ustanowił sakrament swojej Ofiary. Co więc jest naszym pokarmem? Pod postacią chleba i wina – Ciało i Krew Chrystusa. Pod postacią chleba i wina – jest naszym pokarmem Jego Ofiara. Zbawcza Ofiara, przez którą nas odkupił z grzechów. Zbawcza Ofiara, która daje życie wieczne, objawione w zmartwychwstaniu Pana Jezusa. 5. Człowiek potrzebuje pokarmu i napoju, aby mógł żyć. Potrzebuje pokarmu i napoju ludzkie ciało, organizm, aby mógł żyć, rosnąć, rozwijać się, pracować. Jest to pokarm życia doczesnego, przemijającego, które kończy się śmiercią. Potrzebuje też pokarmu i napoju ludzka dusza, aby mogła wytrwać w wędrówce do życia wiecznego. Człowiek potrzebuje Eucharystii, aby mógł żyć na wieki tym życiem, które jest z Boga samego. Oto „chleb żywy, który zstąpił z nieba, jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki”. Tak mówi Pan Jezus, a mówi te słowa po cudownym rozmnożeniu chleba, o czym przypominała nam dzisiejsza Ewangelia: „Ja jestem chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął, a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie” (J 6,35). Oto dzisiaj wy, drogie dzieci, chłopcy i dziewczynki, po raz pierwszy „przychodzicie” do Pana Jezusa w Eucharystii. Jakaż to radość dla waszych rodziców i rodzin, dla waszych parafii, dla całego łódzkiego Kościoła. Jakaż to radość dla mnie, że mogę, pielgrzymując szlakiem Kongresu Eucharystycznego po ziemi polskiej, udzielić wam pierwszej Komunii świętej w dniu dzisiejszym. 6. „Mądrość zbudowała sobie dom… i stół zastawiła” (Prz 9, – te słowa odczytał w dzisiejszej liturgii bardzo pięknie wasz kolega i rówieśnik. Od dwóch tysięcy lat Mądrość Boża zastawia przed nami stół, dwoisty stół: stół Eucharystii i stół słowa Bożego. Tę prawdę „o dwóch stołach”, wyrażoną w pismach Ojców Kościoła, przypomniał ostatni Sobór. Oddaje ona i uwydatnia ów organiczny związek, jaki istnieje pomiędzy Eucharystią, życiem sakramentalnym Kościoła – a słowem Bożym, w szczególności: katechezą i katechizacją. W pierwotnej Tradycji Kościoła związek ów nabierał szczególnej intensywności w czasie przygotowania do chrztu dorosłych katechumenów, a także ich bierzmowania. Dziś, gdy od całych pokoleń ustaliła się tradycja chrztu wkrótce po narodzeniu dziecka w rodzinie chrześcijańskiej, związek ów nabiera szczególnej intensywności właśnie w czasie przygotowania do pierwszej Komunii świętej dzieci, gdy są już zdolne pojąć tę „wielką tajemnicę wiary”. 7. Katecheza bowiem – zarówno bezpośrednio przygotowująca do pierwszej Komunii świętej, jak i po niej następująca – ma na celu nie tylko poznanie Jezusa Chrystusa, ale przede wszystkim zmierza do umiłowania Go i do najgłębszego z Nim zespolenia. Komunia zaś jest tej miłości i tego zespolenia znakiem i żywym świadectwem. W Komunii Chrystus prowadzi nas do miłości Ojca w Duchu Świętym i daje nam udział w życiu Trójcy Świętej, tak iż stajemy się „uczestnikami Boskiej natury” (2 P 1,4), czyli dziećmi Bożymi. Katecheza to także zbiorowy obowiązek całego Kościoła. Kościoła katechizowanego i katechizującego. We wspólnocie wiary i miłości jesteśmy równocześnie i katechetami, i katechizowanymi (por. Catechesi tradendae, 45). Toteż katecheza winna obejmować zarówno dzieci i młodzież, jak i duszpasterzy, nauczycieli religii, seminarzystów i osoby sposobiące się do życia zakonnego, zarówno rodziców przekazujących wiarę swym dzieciom, jak i ludzi apostołujących we własnym środowisku. Zarówno najmłodszych, jak i najstarszych – jednym słowem: wszystkich, bo wszyscy w Kościele Chrystusowym są wezwani do „autoewangelizacji”, naturalnie w jedności z nauczycielską posługą pasterza. Wiarygodnie i skutecznie ewangelizują świat jedynie ci, którzy najpierw ewangelizują samych siebie poprzez ciągłe zgłębianie prawd wiary i życie w miłości Boga i bliźniego (por. Evangelii nuntiandi, 15). Może się wam nasuwa takie pytanie: czy to znaczy, że i papież także wciąż jest katechizowany, jak my, dzieci przed pierwszą Komunią? Oczywiście, jest nie tylko w Kościele, rzec można, pierwszym katechetą, ale jak każdy dobry katecheta stara się wciąż być katechizowany. Wciąż się uczy. Uczy się niejako od Kościoła tego wszystkiego, co ma Kościołowi przekazywać. Uczy się przede wszystkim na modlitwie, na słuchaniu słowa Bożego. Uczy się od Ducha Świętego, któremu pragnie być jak najwierniejszy, jak najposłuszniejszy, żeby mógł głosić Ewangelię, żeby mógł katechizować. Tak się też dobrze wyjaśnia to trudne słowo, aż się zląkłem, jak je przeczytałem, to słowo na pół greckie: „autoewangelizacja”, „autokatechizacja”. Zląkłem się, że dzieci tego nie zrozumieją. Więc wyjaśniam: to właśnie znaczy to słowo, z tym słowem tutaj przybywam i temu słowu tutaj także podlegam, bo Pan Jezus powiedział Piotrowi: „Paś baranki moje” (J 21,17). Moje – jesteśmy wszyscy Jego. Jesteśmy wszyscy odkupieni Jego Krwią. Jesteśmy wszyscy przez Niego prowadzeni do Ojca w Duchu Świętym, wszyscy. „Paś baranki, paś owieczki moje”. Cieszę się, że mogę spełniać tę posługę, a spełniam ją zawsze z wewnętrznym drżeniem, ażebym spełnił dobrze. I dlatego też wszystkich proszę o to, aby wstawiali się za mną i wspierali mnie modlitwą, bym spełnił dobrze moją posługę Piotrową wszędzie, gdzie wypada mi ją spełniać, w Kościele na całym świecie; żebym ją też dobrze spełnił w mojej Ojczyźnie. I proszę o to w szczególny sposób was właśnie, dzieci pierwszokomunijne, bo wasza modlitwa dużo znaczy. 8. W dziedzinie ewangelizacji rozumianej jako powinność osobistą i zbiorową mamy też wspaniałych przewodników. Tu w Łodzi i w pobliskich Pabianicach wzrastał w robotniczej rodzinie – pośród głęboko wierzących rodziców i rodzeństwa – mały Rajmund Kolbe, późniejszy świadek wielkiej miłości, święty męczennik, ojciec Maksymilian Maria. Pierwszy polski święty drugiego tysiąclecia. Będąc jeszcze chłopcem, odkrył w sobie powołanie do życia w zakonie św. Franciszka i, wierny Bożemu wezwaniu, jako kapłan i misjonarz rozwinął wieloraką działalność apostolską. Z niespożytą energią oddawał się dziełu ewangelizacji, używając do tego dostępnych sobie środków społecznego przekazu, aby mówić ludziom o Chrystusie i Jego Niepokalanej Matce w Italii, w Japonii i w Polsce. Czyż nie takich katechetów oczekuje od nas, chrześcijan, świat współczesny? Również z Łodzią jest mocno związana działalność bł. Urszuli Ledóchowskiej, założycielki zgromadzenia szarych urszulanek. W tym właśnie ogromnym skupisku fabryk, w tym skupisku świata pracy, jakim było to miasto w dwudziestoleciu międzywojennym, katechizowały pierwsze siostry urszulanki, przybyłe do Łodzi na prośbę pierwszego biskupa tej diecezji, księdza Wincentego Tymienieckiego. W skromnym domu przy ulicy Czerwonej 6 prowadziły, organizowały i koordynowały rozwijaną w państwowych szkołach powszechnych w Łodzi i w niektórych okolicznych miasteczkach pracę katechetyczną. Matka Urszula często odwiedzała Łódź, a będąc sama znakomitą wychowawczynią i katechetką, żywo interesowała się problemami związanymi z nauczaniem religii. Zabiegała też gorąco o rozwój dziecięcej „Krucjaty Eucharystycznej”. Kiedyś pisała do swoich szarych sióstr, że „Dzieło to najbardziej rozrasta się w Łodzi – stamtąd też najwięcej nadeszło listów”. Listów od małych rycerzy „Krucjaty” do papieża Piusa XI na jego złoty jubileusz kapłański. Dzieci łódzkie pisały wtedy, że kochają Ojca Świętego taką samą miłością, jaką kochają własnych rodziców. Niektóre mówiły też, że już przystąpiły do pierwszej Komunii świętej, że adorują Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, że pragną być Jego apostołami i misjonarzami. Jedno z dzieci pisało tak: „Byłbym bardzo szczęśliwy, gdybym mógł zobaczyć Ojca Świętego! Jak dobrze by było, gdyby Ojciec Święty przyjechał do Polski” (zob. Wybór pism bł. Urszuli Ledóchowskiej, w: Polscy Święci, t. 4). Tak napisał jeden mały łodzianin do Piusa XI, a to było sześćdziesiąt lat temu. Może ten mały łodzianin, który tak wtedy napisał, jest w tym zgromadzeniu jako już starszy pan. W każdym razie ja bardzo się raduję, iż mogę po sześćdziesięciu latach spełnić pragnienie owego chłopca, mogę być dziś jako papież pośród łódzkich dzieci. Bł. Urszula wielce ceniła w życiu rodziny rolę matki i wychowawczyni dziecka przystępującego do pierwszej Komunii świętej. Oto jej słowa: „Jeżeli zrozumiemy nasze zadanie, zadanie matki, zadanie wychowawczyni, które każe czuwać nad duszami przez Boga powierzonych nam dzieci, każe im dać Boga, to przede wszystkim wyrabiajmy w sobie silną, głęboką wiarę… Z miłości dla dzieci naszych pracujemy nad nabywaniem wiary głębokiej, żywej, która by opromieniła życie nasze i dzieci naszych, a z serca matki ta wiara przejdzie do duszy dziecka” (Wybór pism). Bardzo trafne słowa. Najlepiej wiedzą o tym właśnie matki, jak bardzo te słowa są prawdziwe. Nie mogę też nie wspomnieć innej wybitnej chrześcijanki, jaką była służebnica Boża Wanda Malczewska, zmarła w opinii świętości pod koniec zeszłego wieku. Jej grób znajduje się na terenie diecezji łódzkiej, w kościele parafialnym w Parznie koło Bełchatowa. Są w toku starania o jej beatyfikację. Wanda urodziła się w Radomiu i tam spędziła dzieciństwo. Przystąpiła do pierwszej Komunii świętej w wieku ośmiu lat – jak na owe czasy – bardzo wcześnie. Powodem tak wczesnej Komunii było gorące pragnienie przyjęcia Pana Jezusa, a także dobre rozumienie tajemnic wiary. Przez całe życie odznaczała się głęboką czcią do Najświętszego Sakramentu. Równocześnie, w duchu ewangelicznej miłości, spieszyła z pomocą biednym dzieciom wiejskim, ludziom potrzebującym opieki i chorym. Wiele wysiłku i serca wkładała w szerzenie oświaty wśród chłopów, uczyła czytać i pisać oraz rozprowadzała wśród nich książki. Z własnej inicjatywy uczyła dzieci religii. W tej działalności społeczno-charytatywnej Wanda, będąc osobą świecką, gorliwie współpracowała z duchowieństwem, a także wciągała do apostolstwa starszych i młodzież. Apostołowała w czasach szczególnie trudnych, gdy naród i Kościół, gnębiony przez zaborców, był jeszcze na drodze do odzyskania niepodległości (por. Słowo biskupów z diecezji łódzkiej do duchowieństwa i wiernych o Wandzie Malczewskiej i Stanisławie Leszczyńskiej, 28 V 1986 r.). 9. Mówi Mądrość: „Chodźcie nasyćcie się moim chlebem, pijcie wino, które zmieszałam” (Prz 9,5). A Chrystus Pan, arcykapłan Nowego i Wiecznego Przymierza, wypełnia proroczą zapowiedź tych słów, gdy mówi w wieczerniku: „Bierzcie i pożywajcie: to jest Ciało moje… Bierzcie i pijcie: to jest moja Krew” (por. Mt 26, Ciało moje: Chleb eucharystyczny – „Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki” (J 6 5-1). Oto dziś dzień wielkiego „spożywania” chleba żywota. Dzień pierwszej Komunii świętej. Kościół więc woła w uniesieniu: „Chwal, Jerozolimo, Pana, wysławiaj Boga twego, Syjonie!” (Ps 147,12). Syjon – Jerozolima – wieczernik – jest wszędzie tam, gdzie powtarza się sakramentalny cud Eucharystii. Gdzie Chrystus staje się pokarmem dusz. Dzisiaj jest wśród was, w tym wielkim przemysłowym mieście, w tym łódzkim Kościele. Jest w was wszystkich, którzy Go przyjmujecie w Komunii świętej. W was: w waszych sercach, drogie dzieci, dziewczynki i chłopcy, którzy Go dzisiaj przyjmujecie po raz pierwszy, aby już odtąd stale przyjmować, przez całe życie, by nie zabrakło wam sił w wędrówce poprzez tę ziemię do Domu Paweł IIGóra
Medaliki i krzyżyki na pierwszą komunię świętą. Najlepszy prezent na komunię to odnoszący się do uroczystości religijnej symbol w formie medalików i krzyżyków. Taki podarunek będzie towarzyszył dziecku latami. Apart przygotował bogatą kolekcję liczącą ponad 400 modeli wykonanych z żółtego złota, białego złota lub srebra.
Kazanie na temat „Docierajmy do brzegów”. Przemyślenia z okazji I Komunii świętej”. Kategoria: Opublikowano: 25 kwietnia, 2018 Autor: Referentka parafialna Ellen Weitz (kościół rzymsko-katolicki) Święto Pierwszej Komunii Świętej 2012r. „Docierajcie do brzegów” – taki tytuł ma w tym roku nasza pieśń – motto, która towarzyszyła nam w czasie przygotowania do Pierwszej Komunii Świętej. Motto to i dzisiaj nam towarzyszy. Na początku naszego przygotowania razem z wami zastanawialiśmy się, co to właściwie jest – brzeg. CZYTAJ CAŁOŚĆ Przemowa na Białej Niedzieli (Pierwsza Komunia Święta) Kategoria: Opublikowano: 25 kwietnia, 2018 Autor: Dziekan Ludwig Gschwind w Balzhausen Jezus mówi: Przyjdź! Drogie pierwszokomunijne dzieci! Drodzy bracia i siostry! Niewiele dni w życiu chrześcijanina jest tak ważnych jak Biała Niedziela, dzień Pierwszej Komunii Św. Apostołowie wędrowali z Jezusem przez Galileę i Judeę przez obszar Samarytan i Dekapolu, aż przyszła ostatnia godzina Wieczerzy Pańskiej. Wtedy po raz pierwszy usłyszeli oni słowa : „Bierzcie i jedzcie! To jest ciało moje. Bierzcie i pijcie! To jest moja krew”. CZYTAJ CAŁOŚĆ
The second Vatican Council frequently emphasised the importance of preaching, especially homily. Even though 50 years have passed since the Council, this is still a current issue. Since the liturgy of the Word is an integral part of sacramental celebration, the signs present in the Divine Word must be attributed full importance in order to strengthen faith, as must be homily which is an Scenariusz I Komunii Świętej1. Dzieci wraz z rodzicami gromadzą się przed świątynią2. Pozdrowienie i przywitanie dzieci przez kapłana3. Prośba dzieci o błogosławieństwoKochane dzieci, poproście waszych rodziców o błogosławieństwo. Pierwsze dziecko ( ) Błogosław Ojcze, Błogosław Matko – dłońmi swoimi. Gdy dziś Chrystusa mam przyjąć – wspólnie z innymi. Drugie Dziecko ( ) Na świętą chwilę, w radości czy w udręce. Niech błogosławią nam rodziców błogosławią swoje dzieci: Niech Cię błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec i Syn i Duch Święty. Amen. 4. Procesja do świątyni . 5. Akt Pokuty: „Spowiadam się...” 6. „Chwała na wysokości Bogu...” 7. Liturgia Słowa: I Czytanie ( p. ) II Czytanie ( p. ) Psalm: ( dzieci: ) 8. Ewangelia9. Homilia10. Prośba rodziców ( Państwo ) Przed kilkoma laty z troską i miłością chrześcijańską rodziców przynieśliśmy nasze dzieci do Kościoła, prosząc dla nich o chrzest i łaskę wiary. To święte życie Boże, które otrzymały na chrzcie świętym, chcieliśmy w nich podtrzymać i rozwijać. Sami, jak potrafiliśmy, mówiliśmy im o Bogu. Potem posyłaliśmy je na katechezę, aby bardziej poznały Chrystusa i pokochały go swoim dziecięcym sercem. Dziś wobec zgromadzonej tu rodziny i całego Kościoła , prosimy Cię Czcigodny Księże Proboszczu, abyś w czasie tej uroczystej Mszy Świętej udzielił naszym dzieciom Pierwsze Komunii Świętej. Prosimy również o modlitwę w czasie Najświętszej Ofiary, aby wytrwały w wierze swoich ojców i czystej miłości Boga i świętej Matki Kościoła. Kapłan: Naszym szczęściem jest dzielić się Bogiem z innymi. Uczynimy więc to z wielką radością. Kochani rodzice, czy możecie nas utwierdzić w przekonaniu, ze dzieci te godnie przyjmą Chrystusa w Eucharystii? Rodzice: Tak, Jesteśmy przekonani, ze nasze dzieci godnie przyjmą Chrystusa, a my swoim dobrym przykładem życia i modlitwą pomożemy im wytrwać w wierze. Kapłan:Bogu niech będą dzięki! Niech więc przystąpią Ci, którzy pragną przyjąć Chrystusa po raz pierwszy w Komunii Świętej. 11. Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych,Kapłan: Czy wyrzekacie się grzechu, aby żyć w wolności dzieci Bożych? Dzieci: Wyrzekamy się. Kapłan: Czy wyrzekacie się wszystkiego, co prowadzi do zła, aby was grzech nie opanował? Dzieci: Wyrzekamy się. Kapłan: Czy wyrzekacie się szatana, który jest głównym sprawcą grzechu? Dzieci: Wyrzekamy Czy wierzycie w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi? Dzieci: Wierzę. Kapłan: Czy wierzycie w Jezusa Chrystusa, Jego Syna jedynego, a naszego Pana, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca? Dzieci: Wierzę. Kapłan: Czy wierzycie w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, Obcowanie Świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstania Ciała i życie wieczne? Dzieci: Wierzę. Kapłan: Taka jest nasza wiara. Taka jest wiara Kościoła, której wyznawanie jest naszą chlubą, w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. Wszyscy: Amen Modlitwa wiernych. Kapłan dziecko : się za wszystkich chrześcijan, aby przechodząc przez życie karmili się Chlebem, który daje życie wieczne i nie ustali w drodze do OjcaCiebie prosimy ... się za Ojca Świętego Benedykta XVI, za naszych biskupów, za kapłanów, za naszego księdza proboszcza .............................., aby z radością dzielili się Bogiem z tymi których prowadzą do niebieskiej ojczyzny Ciebie prosimy ... się za dzieci, które przyjmują dziś po raz pierwszy Komunię Świętą aby zawsze czerpały z tego źródła prawdziwą pobożność i czynną miłośćCiebie prosimy ... się za naszą panią katechetkę Łucję , nauczycieli i wychowawców, aby w imię Boga mogli kształtować umysły i serca dzieciCiebie prosimy ... się za rodziców, aby dla swoich dzieci, które kochają, byli przykładem wiary, miłości do Boga, do Kościoła i umiłowanej ojczyznyCiebie prosimy ... się za dzieci, które nie mogą tak jak my przystąpić uroczyście do pierwszej Komunii świętej, aby Bóg udzielił im potrzebnych łaskCiebie prosimy ... się za dzieci z Domów Dziecka, za dzieci w szpitalach, aby nie zwątpiły w dobroć Boga i ludziCiebie prosimy ... Procesja z darami Przychodzimy Panie dziś przed Twój ołtarz, aby Ci złożyć nasze ludzkie dary, abyś je Ojcze pobłogosławił i łaskawie przyjąć świeca, znak obecności Jezusa pośród nas. Jest ona symbolem naszej wiary. Panie umocnij naszą wiarę i oświecaj drogę naszego kwiaty, wyraz wdzięczności i miłości. Panie dziękujemy Ci, że stworzyłeś wielki i wspaniały wino, owoc winnego krzewu i pracy rąk ludzkich. Panie przyjmij w tym znaku pracę naszą i naszych Oto woda, symbol życia. Panie, Ty jesteś źródłem wody żywej, spraw aby życie, które dałeś nam w czasie chrztu świętego wzrastało i wydawało biała hostia. Panie uczyń cud z Wieczernika, niech na słowa kapłana ta hostia stanie się Twoim dar ołtarza. Panie przyjmij ten dar na potrzeby naszej parafii. Spraw, aby w naszej wspólnocie nie zabrakło ludzi o dobrym sercu. CHLEB - symbol życia. Daj nam Panie wrażliwość na potrzeby drugiego człowieka i naucz nas dzielić się chlebem z innymi. OWOCE WINNEGO KRZEWU – symbol więzi z Chrystusem. Przyjmij je Dobry Boże i spraw, abyśmy zawsze trwali w przyjaźni z Eucharystyczna ofiarowanieKomunia Św. 16. Podziękowania: Dzieci RodzicePANU JEZUSOWIUroczysty dzień zakwitał,Dzień od dawna upragniony,Serca biją nam radośnieJak świąteczne srebrne Ci o Jezu, że będziemy jak najczęściejGościć Ciebie w naszych sercachBo Ty jesteś naszym nas o ChrysteNaszych ojców, nasze mamyNiech dla Ciebie serca czysteCałe życie KAPŁANOWINie mam już grzechów na duszy, a Jezus w sercu mym mi grzechy odpuścił i dał mi Boga Ci, Księże Proboszczu za łaski, co na nas Jezus kochany jest z nami, już dni czekania z nami i z nami zostanie Pan Jezus w Najświętszym za to, że Ksiądz nam Go daje niech Jezus nagrodzi Cię w PANI KATECHETCEZa bukiet nauk zbawczych całym sercem, jak umiemy, naszym Paniom Katechetkom dziś serdecznie dziękujemy. Za pracę, za trud, za poświęcenie, za słowo dobre, za pomoc w potrzebie, niech Was nagrodzi sam Jezus w RODZICOMOd pierwszej chwili gdy świat ujrzałemByliście przy mnie drodzy w was najczulsza opiekę miałemGdy pierwsze kroki w życiu dziś radosna, tak szczęśliwaZ Jezusem w sercu stoję przed wamiI chce dziękować wam najserdeczniejBoście mnie zawsze mocno poświęceniu mojej mamusiTo ofiarności mego tatusiaZawdzięczam dzisiaj to wielkie szczęścieŻe mogłam przyjąć pana dzisiaj z wielką radościąTatusiu drogi – mamo kochanaŻe włożyliście tyle staraniaByśmy do serca przyjęli W tym dniu radosnym dla nas, chcemy myślą i sercem ogarnąć i podziękować: Nauczycielom i Wychowawcom, panu organiście, koleżankom i kolegom, gościom, którzy przybyli na naszą uroczystość i wszystkim, którzy z nami dzielą radość naszego pierwszego spotkania z żywym Jezusem w Komunii Świętej. Wszystkim modlącym się z nami podczas Mszy Świętej i tym, którzy zasiądą z nami przy rodzinnym stole. Bóg zapłać!Dziękczynienie rodziców Czcigodny Księże Proboszczu, Drodzy Rodzice i wszyscy uczestniczący w dzisiejszej uroczystości W imieniu wzruszonych i szczęśliwych Rodziców serdecznie dziękujemy za I Komunię Świętą, którą przyjęły nasze dzieci. Jest to moment szczególny dla nas wszystkich. Dzisiejsza uroczystość pomogła nam zrozumieć, jak wiele zawdzięczamy Kościołowi, który od momentu narodzin dzieci wspiera nas pomocą w ich wychowaniu poprzez modlitwę i Słowo Boże. Czcigodny Księże Proboszczu. Za tę pomoc, za pierwsze rozgrzeszenie, za modlitwę, za udzielenie I Komunii Świętej naszym dzieciom – Bóg Ci zapłać! Prosimy jednocześnie o dalszą troskę o rozwój duchowy naszych pociech. Kochana Pani katechetko. Dziękujemy za pracę, poświęcenie, cierpliwość i dobroć. To pani sprawiła, że te dzieci poznały i pokochały Boga swą pierwszą szczerą miłością. Niech Bóg obdarza pani swymi łaskami i wspomaga w dalszej pięknej pracy. Dziękujemy także wychowawcom i nauczycielom naszych dzieci za ich trud i poświęcenie. To także i Wasza praca sprawiła, że mogą one świadomie przeżyć dzisiejsze święto. Dziękujemy naszym Rodzinom, Rodzicom Chrzestnym i wszystkim, którzy pomagają nam w wychowaniu dzieci. Prosimy Was o dalsze wsparcie. Swym przykładem wskazujmy im wspólnie taką drogę, aby wyrosły na dobrych i mądrych ludzi. Wszystkim dziękujemy za dzisiejszą modlitwę. Zapraszamy nasze Rodziny do swoich domów. Będzie nam towarzyszył Chrystus. Zaprośmy Go do wspólnego stołu, On na pewno pomoże nam wspaniale i godnie przeżyć ten dzisiaj i na całe życie naszych dzieci niech Bóg nam błogosławi za pośrednictwem kapłana. Prośba o udzielenie I Komunii Świętej Przed kilkoma laty z troską i miłością chrześcijańską rodziców przynieśliśmy nasze dzieci do Kościoła, prosząc dla nich o chrzest i łaskę wiary. To święte życie Boże, które otrzymały na chrzcie świętym, chcieliśmy w nich podtrzymać i rozwijać. Sami, jak potrafiliśmy, mówiliśmy im o Bogu. Potem posyłaliśmy je na katechezę, aby bardziej poznały Chrystusa i pokochały go swoim dziecięcym sercem. Dziś wobec zgromadzonej tu rodziny i całego Kościoła , prosimy Cię Czcigodny Księże Proboszczu, abyś w czasie tej uroczystej Mszy Świętej udzielił naszym dzieciom Pierwsze Komunii Świętej. Prosimy również o modlitwę w czasie Najświętszej Ofiary, aby wytrwały w wierze swoich ojców i czystej miłości Boga i świętej Matki Kościoła. Kapłan: Naszym szczęściem jest dzielić się Bogiem z innymi. Uczynimy więc to z wielką radością. Kochani rodzice, czy możecie nas utwierdzić w przekonaniu, ze dzieci te godnie przyjmą Chrystusa w Eucharystii? Rodzice: Tak, Jesteśmy przekonani, ze nasze dzieci godnie przyjmą Chrystusa, a my swoim dobrym przykładem życia i modlitwą pomożemy im wytrwać w wierze. Kapłan:Bogu niech będą dzięki! Niech więc przystąpią Ci, którzy pragną przyjąć Chrystusa po raz pierwszy w Komunii Świętej.

Jednak to nie był koniec niespodzianek tamtejszej niedzieli. „Chcę być smaczny jak chlebek”- takie zdanie widniało na plakacie umieszczonym przy Ołtarzu, a tuż obok na stole znajdowało się 47 specjalnie wypieczonych chlebków. Każde dziecko przed wyjściem ze Świątyni otrzymało taki symboliczny chlebek, a wraz z nim zadanie

Opcje przeglądania Producent Cena Pismo Święte na I Komunię św. Pismo Święte Pamiątka I Komunii Świętej dla dziecka Pismo Święte Pamiątka I Komunii Świętej dla dziecka Pismo św. dla dziecka. Biblia na I Komunię Świętą. Najlepsze Pismo Święte dla dziecka do I Komunii Świętej w eleganckiej obwolucie. Idea i cechy najnowszego przekładu Pisma Świętego: Maksymalna wierność tekstowi oryginalnemu, z uwzględnieniem w tłumaczeniu zasad współczesnego literackiego języka polskiego. Dbałość o to, aby jak najlepiej oddać po polsku sens oryginalnego tekstu biblijnego. Uwzględnienie w tłumaczeniu i komentarzach do tekstu biblijnego współczesnych badań nad Pismem Świętym... Nowoczesny i przejrzysty układ graficzny pozwalający sprawniej korzystać z Pisma Świętego, tzn.: - przypisy z informacjami koniecznymi do zrozumienia tekstu biblijnego, umieszczone na zewnętrznych marginesach stron, - komentarze do poszczególnych fragmentów, na które podzielony jest tekst biblijny, ukazujące główne myśli oraz przesłanie w nich zawarte, Wysyłka w: od 2 do 4 dni roboczych Biblia dla dzieci. Czytam, Rozumiem, Modlę się i Działam - ks. Bogusław Zeman Biblia dla dzieci. Czytam, Rozumiem, Modlę się i Działam - ks. Bogusław Zeman Niezwykłe wydanie Biblii dla dzieci. Najmłodsi znajdą tu blisko 60 najważniejszych opowiadań ze Starego i Nowego Testamentu. Opowiadania zostały przygotowane tak, aby pomóc dzieciom w poprawnym zrozumieniu tekstu biblijnego i zachęcić ich do życia na co dzień tym, co Bóg proponuje. Każde opowiadanie składa się z czterech części: Czytam, Rozumiem, Modlę się i Działam. W pierwszej części młodzi czytelnicy zapoznają się z opisami wydarzeń biblijnych, w drugiej odkrywają sens tych wydarzeń i ich znaczenie, w trzeciej znajdują modlitwę inspirowaną słowem Bożym, czwarta zaś część jest zachętą do podjęcia konkretnych czynów. Wysyłka w: od 2 do 4 dni roboczych Biblia w komiksie (nowe wydanie poszerzone) - Doug Mauss, Sergio Cariello Biblia w komiksie (nowe wydanie poszerzone) - Doug Mauss, Sergio Cariello W nowej poszerzonej wersji bestsellerowego wydania Biblii Komiks znajdziemy dodatkowe 80 stron przygód biblijnych bohaterów. Nowe opowieści zachęcają do jeszcze lepszego zrozumienia historii zbawienia i postaci, które odmieniły losy wielu narodów i świata. Biblia i komiks wydają się być czymś od siebie bardzo odległym, a jednak twórcy tego niezwykłego wydania udowodnili, że Biblia też może być swoistą opowieściąo Superbohaterze, a wiara w Boga jest jedną z najbardziej fascynujących przygód, obfitującą w zaskakujące zwroty akcji. Na wyjątkowość tej publikacji składa się zarówno język opowieści, jak i warstwa graficzna – pełne dynamizmu i barw ilustracje dalekie są od idyllicznych przedstawień i pastelowych kolorów znanych z innych ilustrowanych wydań Biblii. Biblia dla dziecka na Komunię Świętą Biblia dla dziecka na Komunię Świętą Ekskluzywne wydanie Starego i Nowego Testamentu jako prezent na I Komunię Świętą. Biała obwoluta okolicznościowa Biblii. Zawiera 121 wspaniałych, całostronicowych ilustracji Gustave’a Doré, nawiązujących do niezwykle cenionych XIX -wiecznych wydań. Specjalne strony przeznaczone na zapisywanie ważnych wydarzeń rodzinnych sprawiają, że to wydanie Biblii może stać się wielopokoleniową kroniką wydanie zostało przetłumaczone przez biskupa Kazimierza Romaniuka – jednego z najwybitniejszych polskich biblistów. Wysyłka w: od 2 do 4 dni roboczych Biblia. Ilustrowane historie ze Starego i Nowego Testamentu Biblia. Ilustrowane historie ze Starego i Nowego Testamentu Historie ze Starego i Nowego Testamentu zebrane w tym przepięknym wydaniu Biblii zapraszają nieco starsze dzieci i ich rodziców do wspaniałej duchowej lektury. Biblijne opowiadania ubrane w wymowne, pełne żaru słowa i sugestywne obrazy przenoszą nasze serca i umysły do tych wszystkich miejsc, w których rozgrywały się ważne dla naszej wiary wydarzenia, i do tych wszystkich ludzi, bez których historia zbawienia nie mogłaby się urzeczywistnić. Historia zbawienia świata zaczęła się na początku, kiedy Bóg rzekł i stało się. Wypełniła się w Jezusie Chrystusie i… czeka na nasze „tak”, które możemy wyrazić, między innymi sięgając po to wyjątkowe wydanie Pisma Świętego. Wysyłka w: od 3 do 5 dni roboczych Koszyk Wyszukiwarka Zaloguj się Produkt dnia Promocje Producenci
Zbiór przedstawia dokumenty papieskie, które powstały w czasie pontyfikatu Jana Pawła II w latach 1978-2005. Został on przeniesiony z Zintegrowanej Bazy Tekstów Papieskich funkcjonujących wcześniej pod adresem nauczaniejp2.pl. Prezentujemy najważniejsze dla nauczania Jana Pawła II dokumenty: wszystkie encykliki i adhortacje apostolskie, większość konstytucji i listów apostolskich. Hulajnoga i samochód. Dwa pojazdy, które pozwalają podróżować. Hulajnoga napędzana jest nogą człowieka, a samochód korzysta z paliwa, które sprawia, że jedziemy bez wysiłku ludzkich mięśni. Filmy przyrodnicze opisujące życie oceanów pokazują, że nawet na dnie głębokich rowów oceanicznych, gdzie ciemność jest naprawdę ciemnością, bez tlenu i światła, funkcjonują jakieś żyjątka, stwory morskie, które mają się tam w miarę dobrze. Ale tam, gdzie woda jest płytka i ciepła, gdzie jest dużo słońca, tam oceany aż kipią życiem i jego różnorodnością – od kolorów po kształty, od roślin po ryby i ssaki. Dwie kobiety mają upiec ciasto. Jednej dano tylko mąkę i wodę, a dla drugiej dodano jeszcze tłuszcze i jaja, aromaty i proszek do pieczenia. Pierwsza coś tam upiecze– prawdopodobnie podpłomyki. Druga, z dostępnych składników może upiec wspaniale pachnące ciasto. Święto Ciała i Krwi Pańskiej, które dzisiaj obchodzimy w kościele uczy nas dwóch rzeczy – po pierwsze – zawierzenia Bogu, który mówi: To jest Ciało moje, kto je spożywa, ma udział w moim Bóstwie. Po drugie uczy tego, że Bóg dał faktycznie wolną wolę, której trzeba użyć, aby odpowiedzieć na to proste zaproszenie – bierzcie i jedzie, bierzcie i pijcie…. Napełniajcie się boskością. Są ludzie, którzy żyją bez Boga. Są tacy, którzy wierzą, ale ta wiara jest martwa – bez modlitwy, bez Kościoła. Są i tacy ludzie, którzy przyjmują Komunię świętą, ale bez wiary, że przyjmują do serca Boga. Spełnili obowiązek niedzieli. Dalej w duchowość nie chcą kroczyć. Tajemnica Bożego Ciała i Krwi – dla jednych to okazja do śmiechów i kpin. Dla innych to tylko pusty symbol tego, co się wydarzyło wieki temu, zwykły kawałek dziwnego chleba, którym się nawet nie człowiek naje. Ale to nie Ci moją nam wyznaczać naszą postawę wobec Eucharystii. Zawierzyć ich opinii to tak jakby pytać się jakiegoś beztlenowca żyjącego na dnie oceanicznego rowu o wartość słońca. To tak, jakby zawierzyć dziecku, że nie ma lepszego środka transportu nad hulajnogę. Wierzący nie może kierować się opinią innych o Eucharystii. Prawda płynie z ust samego Chrystus, który wskazując na Eucharystię, na ten konsekrowany podczas mszy świętej chleb i wino – mówi jasno – To jest Ciało moje, to jest Krew moja. Kto Go spożywa, ma życie wieczne. Dzięki Bogu są ludzie, którzy tę wiarę wyznają, którzy poza Eucharystią nie potrzebują niczego innego. Ani sławy, ani pieniędzy, ani ziemskiego szczęścia. Oni dzięki Eucharystii powoli przemieniają się w Tego, którego przyjmują do serca. Oni żyją w Chrystusie, który jest prawdziwym życiem. Można jechać hulajnogą na drugi koniec Ameryki, lecz dopiero silnik samochodowy na benzynę zapewni nam komfort jazdy. Można żyć jak bakteria w ciemnych czeluściach oceanu, ale dopiero dostęp do słońca rozwija formy życia i je ubogaca. Można w życiu być jak podpłomyk, lecz dopiero bogactwo składników uczyni z ciasta dobry tort. Nasza wola, nasz wybór. Dzisiejsze Święto Ciała i Krwi Chrystusa niesie zachętę, abyśmy zawierzyli Jego słowu i pragnęli napełniać się żywym Chrystusem. Tylko On daje prawdziwą moc, energię, siły do działania. On ubogaca. Odłóżmy naszą ludzką pychę na bok i przyjmujmy w pokorze i z wiarą Ciało Chrystusa, aby się do Niego upodobnić, w Niego powoli przemieniać. On jest Życiem. On udziela człowiekowi ze Swojej Boskości. On dla wierzących jest Chlebem dającym pełnię szczęścia już na ziemi, a w przyszłości życie wieczne… Wybór jest w naszych rękach. Nie bójmy się uwierzyć Chrystusowi, który mówi: To jest Ciało moje, to jest Krew moja. Boże Ciało 2010 – Brooklyn, NY – ks. Marek Sobczak
Wypisując kartkę na Komunię Świętą, warto zacząć od przywitania i zwrócenia się do dziecka, używając jego imienia. Następnie, można przekazać swoje życzenia, starając się uczynić je osobistymi, serdecznymi i wyrażającymi uczucia związane z tym wyjątkowym dniem.
Starożytna homilia na Świętą i Wielką Sobotę z Liturgii Godzin (Brewiarz) Zstąpienie Pana do Otchłani Co się stało? Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków. Bóg umarł w ciele, a poruszył Otchłań. Idzie, aby odnaleźć pierwszego człowieka, jak zgubioną owieczkę. Pragnie nawiedzić tych, którzy siedzą zupełnie pogrążeni w cieniu śmierci; aby wyzwolić z bólów niewolnika Adama, a wraz z nim niewolnicę Ewę, idzie On, który jest ich Bogiem i synem Ewy. Przyszedł więc do nich Pan, trzymając w ręku zwycięski oręż krzyża. Ujrzawszy Go praojciec Adam, pełen zdumienia, uderzył się w piersi i zawołał do wszystkich: “Pan mój z nami wszystkimi!” I odrzekł Chrystus Adamowi: “I z duchem twoim!” A pochwyciwszy go za rękę, podniósł go mówiąc: “Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus. Oto Ja, twój Bóg, który dla ciebie stałem się twoim synem. Oto teraz mówię tobie i wszystkim, którzy będą twoimi synami, i moją władzą rozkazuję wszystkim, którzy są w okowach: Wyjdźcie! A tym, którzy są w ciemnościach, powiadam: Niech zajaśnieje wam światło! Tym zaś, którzy zasnęli, rozkazuję: Powstańcie! Tobie, Adamie, rozkazuję: Zbudź się, który śpisz! Nie po to bowiem cię stworzyłem, abyś pozostawał spętany w Otchłani. Powstań z martwych, albowiem jestem życiem umarłych. Powstań ty, który jesteś dziełem rąk moich. Powstań ty, który jesteś moim obrazem uczynionym na moje podobieństwo. Powstań, wyjdźmy stąd! Ty bowiem jesteś we Mnie, a Ja w tobie, jako jedna i niepodzielna osoba. Dla ciebie Ja, twój Bóg, stałem się twoim synem. Dla ciebie Ja, Pan, przybrałem postać sługi. Dla ciebie Ja, który jestem ponad niebiosami, przyszedłem na ziemię i zstąpiłem w jej głębiny. Dla ciebie, człowieka, stałem się jako człowiek bezsilny, lecz wolny pośród umarłych. Dla ciebie, który porzuciłeś ogród rajski, Ja w ogrodzie oliwnym zostałem wydany Żydom i ukrzyżowany w ogrodzie. Przypatrz się mojej twarzy dla ciebie oplutej, bym mógł ci przywrócić ducha, którego niegdyś tchnąłem w ciebie. Zobacz na moim obliczu ślady uderzeń, które zniosłem, aby na twoim zeszpeconym obliczu przywrócić mój obraz. Spójrz na moje plecy przeorane razami, które wycierpiałem, aby z twoich ramion zdjąć ciężar grzechów przytłaczających ciebie. Obejrzyj moje ręce tak mocno przybite do drzewa za ciebie, który niegdyś przewrotnie wyciągnąłeś swą rękę do drzewa. Snem śmierci zasnąłem na krzyżu i włócznia przebiła mój bok za ciebie, który usnąłeś w raju i z twojego boku wydałeś Ewę, a ta moja rana uzdrowiła twoje zranienie. Sen mej śmierci wywiedzie cię ze snu Otchłani. Cios zadany Mi włócznią złamał włócznię skierowaną przeciw tobie. Powstań, pójdźmy stąd! Niegdyś szatan wywiódł cię z rajskiej ziemi, Ja zaś wprowadzę ciebie już nie do raju, lecz na tron niebiański. Zakazano ci dostępu do drzewa będącego obrazem życia, ale Ja, który jestem życiem, oddaję się tobie. Przykazałem aniołom, aby cię strzegli tak, jak słudzy, teraz zaś sprawię, że będą ci oddawać cześć taką, jaka należy się Bogu. Gotowy już jest niebiański tron, w pogotowiu czekają słudzy, już wzniesiono salę godową, jedzenie zastawione, przyozdobione wieczne mieszkanie, skarby dóbr wiekuistych są otwarte, a królestwo niebieskie, przygotowane od założenia świata, już otwarte”. H31H0.
  • 609jz6kzif.pages.dev/76
  • 609jz6kzif.pages.dev/16
  • 609jz6kzif.pages.dev/2
  • 609jz6kzif.pages.dev/76
  • 609jz6kzif.pages.dev/62
  • 609jz6kzif.pages.dev/30
  • 609jz6kzif.pages.dev/39
  • 609jz6kzif.pages.dev/52
  • homilia na i komunię świętą